यिनै हुन् परेली

यिनै खर्कमा गाई बाछा चराएँ 
यिनै टाकुरामा पसिना बगाएँ
यि आँठा बिरौटा खनी खेतबारी
हिलोमा धुलोमा हराएँ रमाएँ।

छरेकी छु, तोरी छरेकी छु कोदो
हलक्कै बढेको छ कालो हलेदो।
यि डाला यि थुन्से, भकारी भरी छन्
सुनौलो छ पाखो जुनेलो झुलेको।

उँधौली उँभौली यिनै पर्व मेरा
यि खोला, पँधेरा सबै तिर्थ मेरा।
यहीं गूँड लाएँ, यहीं फूल पारेँ
पखेटा पलाएर हुर्के बचेरा।

यहींको छ माया अनेकौँ तरेली
यहींको छ जाँतो, यहींको मझेरी
कतै सम्झनामा कतै विर्सनामा
भिजेका सुकेका यिनै हुन् परेली।

दही, दूध, मोही पिउने छ बानी
समालेर राखेर ठेकी मदानी।
अकाशे छ छानो बतासे छ बेरा
छ माटो बिछ्यौना र ढुङ्गो सिरानी!