Mainali

रघु मैनाली । त्रिवि शिक्षण अस्पतालमा कोरोना विरामी र आफन्तहरुसंग पीडाले भरिएका चित्कार छन् । अस्पतालमा यी चित्कार सुनीदिनेसम्म पनि…

रघु मैनाली । धत्तेरि, लग्यो ! रेडियोकर्मी मित्र चन्द्र न्यौपानेलाई लग्यो । भिनाजु रामचन्द्र उप्रेतीलाई लग्यो । अग्रज पत्रकार…

रघु मैनाली । झट्ट सुन्दा सामान्य लाग्ने तीनवटा अद्भूत नेपाली शव्द छन्– ‘बेलैमा सत्य बोल’ । सच्चा पत्रकारले नित्य जप्ने र साधना…

रघु मैनाली । आँट छ भने नजिक आउनुहोस् ! तपाईंलाई घृणाले भरिएको एउटा जल्दोबल्दो बीभत्स कहानी सुनाउँछु। उहिले हजुरबाहरूले भन्ने…

तपाईँले भेट्नुभएको छ भने कृपया मलाई खुसुक्क चिनाइदिनु होला । अधीर भएर म एउटा जिउँदो मान्छेको खोजीमा छु । त्यस्तो मान्छे, जसमा…

सन्दर्भ पर्दा गाउँघरतिर धेरैले भन्ने गर्थे– नियतिलाई निम्तो दिइरहनु पर्दैन । यो आफैँ निर्धक्क, फुक्काफाल र उन्मत्त आउँछ । अथाह र…

रघु मैनाली । अचानक बेपत्ता भएकोमा अन्यथा नठान्नु होला । तपाईको झ्वाट्ट याद आयो, त्यसैले केही लेख्ने जमर्को गर्दैछु । म केही…

रघु मैनाली । यो तिमीप्रतिको आशक्ति मात्र हो कि प्रगाढ प्रेम हो मलाई थाहा छैन् । म तिमीप्रति आसाध्यै लहसिएको छु । तिम्रो लीला पनि…

पल्लो घरको छिमेकीलाई हेरें । रोगले महिनौं थलिएको मानिस ओछ्यानबाट बल्लतल्ल उठे जसरी  शिर निहु¥याएर छतमा टुक्रुक्क बसेका थिए ।…

रघु मैनाली । परिवार र छरछिमेकको खबरबाटै चिठ्ठीको शुरु गर्दैछु । हेर्नु न, कस्तो विडम्बना ! यहाँ हामी सबै एकान्तमा छौं, तर शान्त…