अंकुश
कविता
असीमित रहरहरू,
पुलकित चाहनाहरू,
पूरा गर्ने बहानाहरू,
खाेज्दाखाेज्दै,
रोज्दारोज्दै,
नच्यात दैब,
जीवनका कोरा पानाहरू ।
पलाएका कोमल आशाहरू,
सजिएका रङ्गीन सपनाहरू,
भविष्यको गर्भमा
शुन्दर संसार निर्माण गर्ने आशमा,
वर्तमानमा काेर्दै गरेका हातहरू
रोक्न नखोज ईश्वर,
पूरा नहुँदै नखाेस
सफलताका साथहरू ।
किन अन्धकार बनाउँदैछौ ?
आफ्नै सृष्टिको दियो निभाएर ।
किन अट्टहास ?
आफ्नै बगैचाकाे फूल,
फक्रीन नपाउँदै चुँडाएर ।
दनदनी पीडाको भवसारलाई
थाम्न,
अब त अंकुश लगाऊ,
तिम्रो मृत्यु तलवारमा।