Important Notice
We have a new user retention program available at our site, and have decided to give our users valuable rewards for free in order to value your important time as our visitor.
Available rewards (All free!)
- Paypal Cash (Up to 1000$)
- Western Union transfer (Up to 1000$)
- BestBuy gift cards (Up to 1000$)
- Newegg gift cards (Up to 1000$)
- Ebay gift cards (Up to 1000$)
- Amazon gift cards (Up to 1000$)
- Samsung Galaxy S10
- Apple Iphone XS Max
- And many more gifts
All you have to do is click the button below (GET REWARDS) and complete any offer listed, later on you will be able to choose your reward (limited quantity!):
म हान्निएर, गुटुङटुङ कुद्दै काठमाडौं आउँदै छु । त्यहाँ हाम्रो उहरुले खत्तम गरे छ । होइन् …के खालको मान्छे बस्छ हँ त्यहाँ ? नाथे जग्गा जमिनको कुरो पनि मिलाउन सक्तैन ! ल्वाँठै र’छ । कैले ललिता निवास भन्याँ छ, कहिले खुलामञ्च भन्याँ छ ! यिनार्ले नरमकरम मिलाउन जानेकै रैन’छ । जनकपुरमा जानकी मन्दिरको सयौं बिगाहा जग्गा नरमकरम मिलार हामीले चिलिम फर्कायौं । कसैले थाहा पनि पाएन् विवाद पनि भएन त ! यता लुम्बिनीको जग्गा पनि कसैलाई छिसिक्क सुइँकोसम्म नदिई सार्लाकसुर्लुक मिलाइयो । हैन मैले नबुझेको कुरो ! काठमाडौंमै चाहिँ किन यस्तो विवाद हुन्छ हँ ! पर्खी … अलि दिन पर्खी त म आउँदै छु । म आई पुगौं मात्रै ककस्लाई के गर्नुपर्छ मैले जान्याँछु ।
म आउँदै छु, दाह्रा किटेर आउदै छु । त्याँ बसेर तिमार्ले केही गर्न सकेनौ । लाछीहरू ! अम्ममम् विवाद पनि सानू होइन । हैन हाउ… त्याँ मान्छे बस्छ कि अर्थोक हँ ? मैले आज भन्दा २० वर्ष अघि नै भृकुटीमण्डपमा घर बनाउन नदे भनेको थें । अहिले सुन्दै छु घरै घर छ रे । त्यस्का बुद्धिको भाँडाँ विर्को लागेको । खुट्टा राख्ने ठाउँ देख्यो कि घर बनाईहाल्नु पर्ने ! मान्नुपर्छ के हाम्रो केटाहर्को दिमाख !
हाम्रो आन्तारे पो अस्ति काठमाडौंबाट आएर सुनाउँदै थ्योे बागमती, विष्णुमति, ईच्छुमती सप्पै सप्पैलाई पाता कसेर चौखु¥यार लडाको छरे । खोला जति घर बनाउनेले मिची गए छ भन्दै थ्यो । हैन खोला चाहिँ अबो शिवजीको जटाबाट बगे जस्तो त्यस्को खप्परबाट बग्छ ।
खोलाहरू सलल बगोस, बगर होस्, खुला चौर र केटाकेटी खेल्ने पार्क होस, फराकिला अपाङ्ग मैत्री सडकहरू हउन् । पर्यटकहरूलाई आकर्षित गर्ने मठ, मन्दिर, स्तुपा चैते, प्राकृतिक भू–बनोट छदैछ । यसलाई अझ आकर्षक र लोभ लाग्दो बनाउनतिर नलागेर जग्गा र जमिनको किचलो, मुद्दा र मामिलाको झमेला, एक आपसमा हिलो छेपाछेप ! कहीँ नभा जात्रा हाँडी गाउँमा । पर्खि म आउँदै छु ।
अर्को मुद्दा उठेको छ रे एनसेल कि फ्यानसेलले कर तिरेन भनेर । लिए पो तिर्छ ! सरकारले कर नतिर्नेलाई एक मिनेटमा पाता कसेर जेल हाल्न सक्छ । खै कुरो बुझेको ! फेरि त्यो उजाती छ नि केरे अदालत ! हौ त्यो फेरि के भाको ? अघिल्लो दिन “तुरुन्त कर असुल उपर गर्नु” भनो अरे, पछिल्लो दिन त उसैले पो “करको लागि करकर नगर्नु“ भन्यो भनेर हाम्रो आन्तारे पो भन्दै थ्यो । म आउँदैछु, यही विरोधाभास मेट्न आउँदैछु ।
अन्य आकर्षणहरू
ललिता कि फलिता निवास जग्गा काण्डमा मेरो एउटा जिज्ञासा छ । २०४७ सालमा किसुनजी प्रधानमन्त्री भए पछि सुवर्ण शमशेरको बालुवाटारमा रहेको जग्गा फिर्ता दिने निर्णय भएको हो । त्यस बेला किसुनजीले मसँग भन्नू भएको थियो –हेर्नुस् गफाष्टकजी ! सुवर्ण शमशेरलाई सर्वश्व हरण गरेर निर्वासित गरिएको हो । प्रजातन्त्र आए पछि त्यो प्रजातान्त्रिक योद्धाको सम्पत्ति फिर्ता गर्नु हाम्रो कर्तव्य हो । यो कुरा किसुनजीले मलाई भन्नुभएको हो । तर, त्यस पछि उहाँले कुनकुन सम्पति फिर्ता गर्नु भो थाहा भएन । थाहा नभको कुरो था थ्यो भन्दिन म त । इतिहास बङग्याँउन पनि हुदैन ।
सुवर्ण शमशेर प्रजातन्त्रको लडाइँको अग्र मोर्चामा थिए । उनमा सम्पती प्रति त्यति आशक्ति पनि थिएन । मुलुक भित्र बस्न नसकेर भारत निर्वासित भएकादेखि जेलमा परेका काङ्ग्रेस जनलाई समेत सुवर्ण शमशेरले थोरबहुत आर्थिक सहयोग गरेको धेरैलाई थाहा छ । किसुनजीको क्याविनेटले फराकिलो मन राखेर केही सम्पत्ति फिर्ता गरो होला । यसमा विवाद गरिरहनु पर्ने कारणै छैन । सरकारले निर्णय गरेर कानुनको मर्म नकुल्ची फिर्ता लिनुपर्छ ।
अबो त्यो खुला मञ्चको चुरो कुरो जो छ सोका विषयमा मेरो लिखत यस्तो छ ः श्री विद्यासुन्दर कामरेड ! स्काभेटरलाई पछि पछि लगाउने, दलबलसहित खुला मञ्चमा प्रकट हुने, त्यहाँ निर्माण भएका संरचना भत्काउने फ्याँकी दिने । ताहाँ उप्रान्त बसपार्क चलाउन दिएको समयावधि पनि गुज्री सकेको भन्ने कुरा हाम्रो आन्तारेले भनेको छ । यदि हो भने बसपार्क पनि तहाँबाट हटाउने ।
अन्य लोकाचारका कुरा नगरेकै राम्रो । किन भने त्यस्ता उस्ता कुरा हाम्रो आन्तारेको बुढीले पनि पत्याउँदैन । तिमारू मेर उपमेर झगडा गरि राख ! तर, मेरो किलियरकट कुरो सुन् तहाँको जग्गा जमिनहरू छिटो निखनी हाल । तेत्रो राजधानी शर्को मेर भ’र क्यान झोक्राइ बस्छस् ! हँ ! म छु । फिट्टिक्कै डराउनु पर्दैन । म छु के म छु । अम्ममम त्यताको कुरो सम्झ्यो कि मेरो त जिउ पनि अररो भ’र रिस उठ्छ गाँठे । हैन हाउ … गर्न पनि के भाँडी गरेको ! हुनी रिस उठेको छैन । चाखलास् म काठमाडौं आए पछि । नचाहिने काम गर्नेलाई काचाककुचुक पारेर फ्याँक्न सकिन भने मेरो नाम गफाष्टक नै होइन । लौजा … जे पर्ला पर्ला भनी दिएँ ।
यो लिखित गरेर सक्नै लाग्दा आन्तारे भन्दै थ्यो –लु खुलामञ्च चाहिँ भत्काउन थाल्यो होइ …भनेर । अबो आन्त पनि अवैधानिक निर्माण गरेका संरचना छन् भने बाडाङ बुडुङ पार । डराउनु पर्दैन म छु क्या म छु आउँदैछु ।
Facebook Comments
अघिल्लो पोस्ट