Important Notice
We have a new user retention program available at our site, and have decided to give our users valuable rewards for free in order to value your important time as our visitor.
Available rewards (All free!)
- Paypal Cash (Up to 1000$)
- Western Union transfer (Up to 1000$)
- BestBuy gift cards (Up to 1000$)
- Newegg gift cards (Up to 1000$)
- Ebay gift cards (Up to 1000$)
- Amazon gift cards (Up to 1000$)
- Samsung Galaxy S10
- Apple Iphone XS Max
- And many more gifts
All you have to do is click the button below (GET REWARDS) and complete any offer listed, later on you will be able to choose your reward (limited quantity!):
दैनिकी
कोरोना डायरी बन्द !
आजदेखि मसँग लेख्ने सामग्री रित्तिएको घोषणा गर्न मात्र आज लेख्दै छु । होइन, लेख्न अब के नै बाँकी छ र ! नेपाली पत्रकारहरुले लेख्ने नै नेताका भाषण, विचार नमिल्नेको आलोचना, आफ्नो भन्दा अर्काे पार्टीको सरकार छ भने त्यसको दिलोज्यानले विरोध र आफूलाई मन नपर्ने मन्त्रीको तेजोबध गर्ने त थियो । अहिले त्यो क्रम रोकिएको छ ।
लकडाउनले गर्दा भाषणभुषण भई रहेका छैनन् । काम केही नभएपछि भ्रष्टाचारका कुरा लेख्न पनि अलि असान्दर्भिक हुन्छ क्यार ! प्रतिपक्ष, पक्ष, गुट र उपगुटको बारेमा लेखौं भने पनि ‘बेला न कुबेला बजी नियला’ होला भन्ने डर । सरकारको विरोध गर्ने र प्रधानमन्त्रीलाई आरोप लगाउने ठेक्का पनि ठूला मिडिया हाउसले पाएका छन् । कोरोना भाइरस र यसको विस्तार लगायतका खबर पनि अब पुराना हुन थाले । यस्तो बेलामा लेख्ने विषय नै के छ र ! यिनै कारणले गर्दा अब एकदुई दिन विराएर मात्र डायरी लेख्ने निर्णय गरेको हुँ ।
अस्ति मेरा मित्र कोमल भट्टराईले फेसबुकमा एउटा भनाइ पठाई दिनु भए छ । सान्दर्भिक र समय सापेक्ष लाग्यो । हिन्दीमा रहेको उक्त भनाई नेपालीमा बनाउँदा यस्तो हुदो रैछ –
– मानिससँग १ मिटर
– धर्म गुरुहरुसँग १ किलोमिटर
– अन्ध भक्तहरुसँग ५ किलोमिटर
– र न्यूज च्यानल अर्थात् सञ्चार माध्यमसँग २० किलोमिटर दुरी बनाई राख्नु नै लकडाउनको पूर्ण पालना गर्नु हो ।
यो भनाई अथवा लेखाई जसको भए पनि तपाईं हामी सबैले मनन् गर्नु पर्ने यथार्थ हो । मानिसहरु सञ्चार माध्यमसँग त्रसित छन् भन्नु नै पत्रकारहरुसँग जनता तर्सिएका छन् भन्नु हो । शंकाको भरमा समाचार बनाउने, स्रोत खुलाउन नमिल्ने भन्दै मनगढन्ते लेखेर अर्काको हुर्मत लिने, आर्थिक प्रलोभनको प्रभावमा परेर कलम चलाउने र धेरैले पढुन भनेर समाजलाई आतंकित बनाउने समाचार सम्प्रेषण गर्ने काम पत्रकारले गरेपछि सञ्चार माध्यमसँग २० किलोमिटर परै बस्नु पर्छ भन्ने सन्देश फैलिएको हुनसक्छ ।
हा,े यस्तो बेलामा पत्रकारले लेखेर आफ्ना पाठकलाई किन २० किलोमिटर पर धकेल्ने ? पर पन्छाउनु हँुदैन भनेर नै डायरी लेखन कार्यलाई निरन्तरता नदिने निर्णय गरेको हुँ ।
सवाल त अर्को पनि छ नि ! पत्रकारले नलेख्ने हो भने कसले लेख्छ ? यसको उत्तर सहज छैन । मैले डायरी लेखन मात्र रोक्ने भनेको हो । अरु विषयमा कलम चलेकै हुन्छ । तपाईंहरुसँग यही परिसंवाद डट कम मार्फत् सम्पर्कमा यथावत रहने नै छु ।
परिसंवाद डट कमका प्रधानसम्पादक रघु मैनाली र सम्पादक घमराज लुइटेलको आग्रहमा लकडाउनको समयलाई सहज बनाउने मनसायले डायरी लेख्न सुरु भएको हो । सायद मेरो यो निर्णय उहाँहरुलाई मनपर्ने छैन । तर, अन्य विषयमा लेख्ने कुरा उहाँहरुलाई जानकारी गराउँछु । प्रत्येक दिन आफूले भोगेका कुरा र सम्झिएका विषय लेख्ने र डायरीको रुप दिने सल्लाह प्रधानसम्पादक रघु मैनाली र मेरो बिचमा भएको थियो । त्यही सल्लाह बमोजिम आजसम्म म तलारिदै आएको हुँ ।
घर भित्र– आँगनदेखि छतसम्म, भ¥याङदेखि वारर्दलीसम्म, बैठक कोठादेखि भान्सा कोठासम्मको यात्रा अहिले पनि जारी छ । मैले पाठहरुलाई यी सबै चोटा, कोठा, छत, बारदली र अन्यत्र समेत घुमाई सकेको छु । वास्तवमा छोटा, मनोरञ्जनात्मक विषयलाई घालघोल पारेर ब्याङ्ग्यात्मक खोराक पस्किन सकिन्छ कि भन्ने थियो । पाठकले नै भन्नु होस् डायरीले के ग¥यो कुन्नि !
थुप्रै मित्रहरुले शेयर गर्नु भयो । कतिपय मित्रले फोन गरेर आफ्नै मनको कुरा जस्तो लाग्यो भनेर धन्यवाद दिनु भयो । केही मित्रहरुले भने कति गनगन गरेको ! अरु गहकिलो विषयमा लेख्दा राम्रो भन्ने सल्लाह पनि दिनु भयो । सबैलाई धन्यवाद । नमस्कार !
२०७७ वैशाख ४ गते