“बड्डे” आतङ्क

प्रेत भएर घर घरमा छाउँदै गरेको

पश्चिमी आतङ्क

स्यालको हुइयाँ छिन भरमै काशी पुगे जसरी

मेची देखि कालीसम्म

हामीलाई जुठ्याउँदै सल्किरहेको एउटा अतिवाद

देश,पुर्खा,परम्परा र मौलिकता सिध्याउने एउटा नाङ्गो तमासा

“बड्डे” अर्थात बर्थ डे ।

मेची काली जहाँ नेपाली साम्यबाद

चुच्चे टोपी पहिरहन्छ र,

जुठो केक चाटेर बड्डे मनाउँछ

प्रजातान्त्रिक समाजवाद आयातित संस्कृतिलाई

ढोल बजाएर स्वागत गर्छ र,

त्यसको गोडा मोल्छ ।

बिधर्म गीता पोल्छ,मुन्धुम डढाउँछ र, त्रिपिटकको भुंग्रोमा केक सेक्छ

मधेस दक्षिण पश्चिमको हाँगो समात्छ र सोइसोइला खेल्छ।

समग्रतामा बड्डे आतङ्कको बीउ भएको छ र,

पशुपति र स्वयम्भुको छानामा उमार्ने खेला हुँदैछ

मौलिकताको चिहान खनिदैछ।

यस्तो परिवेशमा “बड्डे”

घनघोर आतङ्क भएको छ

मौलिक संस्कृति सिध्याउने छेद् भएको छ

झोलामा अंग्रेजीको चाङ लादेर

बिद्यालय पठाइने बालकको गिदीमा लिदी भरेपछि

केक इन्कार गर्ने अभिभावकको निवासमा

तुर्लुङ्ग झुण्डिन थालेका छन् उनीहरु ।

क्रान्तिको बिगुल फुकिहिंड्ने माओवाद

अन्तत: यही थितिको धुपौरे भयो

थुप्रै जबज धारीहरु ढाका टोपी पोल्छन र चुचे टोपी पहिरेर

“ह्याप्पी बड्डे”को धुनमा क्रान्ती खोज्दैछन्

चाम्रे पाखे भयो,गुन्द्रुक सिन्की जङ्गली भयो

सेल रोटी,ढकने र धुले अचार

कुराउनी,खुत्ते र ओलन रुढ भए

यिनको स्थानमा बर्गर आए,पिजा स्थापित भए

अमृत भए जुठो बड्डे केक

जुठियो हाम्रो संस्कृति ।

बड्डे आतङ्कले निरास छ हाम्रो माटो

चिहान भित्र रुदैछन सभ्यता निर्माण गर्ने पुर्खा

मलिन भएको छ नेपाली प्रकृति

उदास छन संस्कति प्रेमीहरु

बिदेशी घोडाहरु हिनहिनाउँदै र्‍यालले भिजाउँदैछन्

हाम्रा देवी देउराली,चैत्य मन्दिर र गुम्बाहरु

धर्मका ठेकेदारहरु पनि

पहिर्याउँदैछन हजुर आमाहरुलाई चुचे टोपी र,

चटाउँदैछन जुठो केक ।

हाम्रो आकाशमा गोलीगठ्ठा र मिसाइल बोकेर

बिदेशी जहाजहरु उड्नुका पछि

आयातित संस्कृति त्यसको जग भएको छ ।

आउ जुरुक्क उठौं र धुलिशान बनाऔं

यो अतिवादको आयाम र खुस्काऔं यस्का चुकुलहरु

भत्काइदिउँ बिधर्मीका स्वप्निल महल

अनि,

खुशीले गाउँ माटाको गीत ।