कथा स्वार्थको

खाेलाे,

सानाे थ्यो

तर, तिरतिरे पानी बग्थ्यो,

तिर्खाएकाहरुकाे,

प्यास मेट्थ्यो,

बाँसघारी नजिक थ्यो,

उतापट्टि कुलाे बग्थ्यो,

कुलाेमा कहिलेकाँही,

बर्खाकाे माछाे पाैडिँदै आउँथ्यो ।

 

हामीले साेच्यौँ,

यहि हाे दिन ।

अब, माछा मार्न फेरि नपाइएला ।

माछा भाेज फेरि कहिले हाेला !

 

पर गएर,

मैले कुलाे फर्काएँ ।

आफ्नाे बरीमा लगाएँ ।

माछालाई अाफनाे खेतमा ठेलेँ ।

तर, हिले माछा रहेछ ।

उल्टै मेराे खेत सखाप पाराे ।

 

याे हाे,

मेराे स्वार्थको कथा ।