धर्म परिवर्तन

क्रिश्चियन बनेकी

लक्ष्मी भाउजुलाई,

बिहानै घण्टी नबजाई

चित्त बुझ्दैन ।

 

पल्लाडाँडे सार्की दाइ

भन्दै थिए – 

“हामी क्रिश्चियन हुँदा पनि

अछुत नै हुने रैछाैँ” ।

कविता

 

देवीले नदेखेकाे क्राइस्ट,

गलामा क्रस माला लगाए पनि,

मन्दिर अगाडि पुगेपछि

उनकाे शिर आफैँ झुकेकै छ ।

 

हरिलालले पनि

विश्वकर्मा पूजा गर्न

कहाँ छाडेका छन् र !

 

गाउँ नै किरेस्चन भएका छन् 

तर,

याे दशैंमा पनि सप्पै मिलेर

कालाे बाेकाे नढाली भएन ।

दामासाही भाग लाएर,

नखाई भएन ।

 

उनका छाेराछाेरी किरने र सरुले

गाईलाई माता ठानेकै नै छन् ।

याे तिहारमा

गाईपूजा गरिछाडे ।

 

बरु,

गाउँका बाहुन केटाहरू

रामे र विष्णु लुकीलुकी

राँगाे र सुँगुर चाख्न पल्केका छन् ।

जनै लाएरै बेलुका

सुन्तलीकाे तिनपाने झाेल अड्डामा भेटिन्छन् ।

“ओ मा’ गड” भन्दै,

गफ लडाएर,

लडेका भेटिन्छन् ।