समसामयिक सेन्’र्यू

औषधि  सक्क्यो

टुप्पोमा पुगेपछि,

ब्यथा शुरु’भो !

 

स्वार्थी समाज्’मा

सस्तो र  सजिलो छ,

अन्याय खप्न !

 

आजका मान्छे,

मानवता खोइ त,

दुर्योधन् जस्तै !

 

युद्ध जितेर

आनन्द पाउँदैनौ,

के बन्थ्यौ स्वामी !

 

जमाना थियो

जवानी पनि थियो,

बुद्धि भएन !

 

विवशतामा

उर्लिँदा उर्लिँदै जो,

गयो उमेर !

 

जब उस्लाई

बुढ्यौली गन्हाउँछ,

बिवेक् आउँछ !

 

कालचेतना,

लोकप्रिय रहन,

बुझ्नुपर्छ है !

 

अध्यारोबाटै

शुरु हुने हो, शिक्षा,

कान्ति र शान्ती !

 

खाँटी कुरो त

बाध्यताले सिकायो,

जिन्दगानीमा !

 

चिन्ता धेरै’जो

नलिएको राम्रो रे,

शिव शरणम् !