जिन्दगी !

कविता

जिन्दगी!

मैले तँलाई

माया गर्न लागेको छु

 

तँ !

पतझड मौसमको

खङ्ग्रङै परेको

रूख जस्तै भए पनि

डढेलो लागेको वनमा

उठेको धुँवाको

मुस्लो जस्तै भए पनि

आर्यघाटको चितामा

सुताईराखेको

लास जस्तै भए पनि

जिन्दगी !

मैले तँलाई

माया गर्न लागेकोछु

 

 

तँ !

निर्मम छस्

तँ !

शुष्क छस्

तँ !

कुरुप छस्

विधवाको श्रृङ्गारविनाको

फुङ्ग उडेको

अनुहार जस्तै छस्

तैपनि जिन्दगी !

मैले तँलाई

माया गर्न लागेकोको छु

 

 

 

विगतको कुरा अर्कै थियो

तँलाई जति जति

पर सार्न चाहें

तँ वरवर सरिस्

जति तेरो पिण्ड

छुटाउन खोजें

उति उति टाँसिएर बसिस्

म हारेँ

तैले जितिस्

त्यसैले त तँ

मेरो साथमा अझै छस्

 

अहिले

तेरै साथका कारणले त

हरेक बिहानीको

स्निग्ध र पवित्र उषाको

दर्शन गर्न पाइरहेछु

माता प्रकृतिको वात्सल्यको

अनुभव गर्न पाइरहेछु

नयाँ परिवर्तन र

खोजको आशामा

हरेक विहानी

कुर्ने अवसर पाइरहेकोछु

त्यसैले त जिन्दगी !

मैले तँलाई

माया गर्न लागेकोछु ।

Facebook Comments
banner
Comments (0)
Add Comment