आनन्दका बिम्ब–प्रतिबिम्ब

१.

लडेका छन् बिना कारण भइरहन्छ यस्तो धेरै

म पनि त बिद्रोही थिइनँ, घमण्डी थियो दुनियाँ धेरै

आफ्नो माटोको शरीरमा छु टाँसिइरहेको

कणकणमा छरिएँ भने फैलने छु म धेरै ।

 

कोही पाहुना आएको छ ताजा घटना बोकी

बद्लिए–बद्लिए झैँ छ सहरको नक्शा धेरै

तिम्री छायाँ देख्छु अनि हराइरहन्छ सदा–सदा

जीवनको भीँडमा मैले खोजेँ तिमीलाई धेरै ।

 

 

२.

रङ रूखहरूको के भएछ हेर

कुनै पनि पत्ता छैन हरियो हेर

खोज्नु हराएको अनुहार मेरो तिमी

याद आए मेरो ऐना तिमी हेर

जिन्दगीलाई हररराइछाडे उनीहरूले

मर्नेहरूको तिमी हौसला हेर

स्वार्थी छ यो सहरको हरेक अंश

तिमी पनि आफ्नो राम्रो–नराम्रो हेर ।

 

३.

रातको अँध्यारो नै अब दिनको उज्यालो भएको छ

ए पैसाको सहर ! तेरो सूर्य पनि त कालो छ

भाग्यको रेखा यो कोशिसमा घायल भयो

भत्किन लागेको घरलाई यी हातहरूले सम्हालेको छ

आफूले आफ्नै रगत पिएर मर्नको लागि बाँचेर

ए मान्छे ! तिमीहरूले यो कस्तो रोग पालेको छ ।

 

४.

बितेको मौसम जसका साथ आउँछन्

ती हावाहरू खै कताबाट आउँछन्

घरबाट के बाहिर हेरेको थिएँ

खुशीहरूले अब त मन दुःखाउँछन्

उज्यालोमा हराउने मान्छेहरूलाई

अँध्यारोहरूले बाटो देखाउँछन् ।